Assassin's Creed Black Flag Fanfiction

                

                W ciemności zaczęły tańczyć płomienie. Barwne plamy w kolorze ognia układały się w przeróżne wzory i momentami przypominały gwieździstą noc. Mała kropka ciągnęła za sobą sznur zieleni, którym kreśliła abstrakcyjne kształty. Gdzieś w oddali rozległ się huk. Jeden i drugi. Po chwili rozbłyski przybrały krwistoczerwony kolor i zaczęły przeistaczać się w plamy. Plamy wyglądające jak posoka. Było ich coraz więcej, aż w końcu pokryły wypełniły czarną pustkę. Bordowy obraz przed zamkniętymi oczami. Po chwili krwista powłoka zaczęła spływać. Spływała pomału ukazując obraz zachmurzonego nieba. Każdemu huknięciu towarzyszyło skupisko dymu pnącego się w górę.
                Plaża.
                Piach zmieszany z krwią i kośćmi. Dziesiątki ofiar leżących na brzegu. Powalone palmy i krzewy targane przez wiatr. Gdzieniegdzie leżący pistolet i szabla wbita w piasek.
                Morze.
                Woda niegdyś lazurowa teraz przybrała barwę czerwieni. Każda fala wyrzucała na brzeg szczątki martwych ludzi. Na powierzchni unosiły się ciała. Jedno obok drugiego. Krwistoczerwona morska piana wciągała skrawki ubrań, broń i wcześniej wyrzuconych ich właścicieli w głąb oceanu.
                Huk.
                W oddali na wodzie unosiły się statki. Wielkie galeony. Kolejny huk, chmura dymu i dźwięk łamanych desek. Po chwili z jednego z okrętów zaczęli skakać ludzie. Każdy z nich wylądował w wodzie i z wysiłkiem płynął do brzegu.

***

                Na czerwonym piasku stanął człowiek. Za nim inni ludzie. Wbił szablę w leżące obok ciało i zaśmiał się pod nosem. Uśmiechniętych z tyłu ludzi przeszedł dreszcz.
                -Ciebie też to czeka… -uniósł głowę. Ciemne włosy sięgające ramion i zawinięte ku górze wąsy. Do tego groźny przeszywający wzrok –Edwardzie.

***

                Edward zerwał się gwałtownie i usłyszał bicie własnego serca. Oddech nie chciał zastopować ale oczy szybko przyzwyczaiły się do ciemności. Siedział na zbyt miękkim łóżku w swoim pokoju. Odetchnął z ulgą i potarł spocone czoło. Rozglądał się po pomieszczeniu jakby szukał sprawcy wielkiego przestępstwa. Strach przewyższył chłopca i nie pozwalał się uspokoić. Edward wstał i zestresowany szybkim krokiem szedł w stronę drzwi. Szarpnął za klamkę, ale były zamknięte. Czuł, że zaschło mu w gardle. Zaczął uderzać w nie pięściami.
                -Wypuśćcie mnie! Chcę wyjść! –krzyczał coraz bardziej się denerwując.
 Przestał na chwilę i nasłuchiwał, czy ktoś idzie otworzyć. Cisza. Uderzył jeszcze raz w drzwi i oparł na nich głowę. Odwrócił się spoglądając przez okno. Za około godzinę słońce powinno pojawiać się na horyzoncie. Edward zrzucił wszystko z łóżka i zdjął grubą narzutę. Otworzył okno i wychylił się, żeby zobaczyć, czy jest bardzo wysoko. Usiadł na parapecie i obrócił się tak, żeby chwycić się framugi okna. Kiedy poczuł, że jego nogi wiszą w powietrzu rozejrzał się po ścianach rezydencji, aby znaleźć coś, czego mógłby się złapać. Piętro niżej był balkon do pokoju rodziców. Przełknął nerwowo ślinę i pomału zaczął rozluźniać zaciśnięte na framudze dłonie. Chwilę później już leciał w dół. Coś twardego musnęło go w nogę. Był to sygnał, że musi przygotować się na złapanie się barierki. Minął ułamek sekundy a Edward już wisiał na balkonie. Przez szybę w drzwiach zobaczył wstającego ojca. Natychmiast opuścił się na najniższą część barierki, której mógł się złapać. Słyszał nad sobą trzask otwieranych drzwi balkonowych i odchrząknięcie ojca. Poczuł wstrząs w momencie, kiedy szlachcic oparł ręce o barierkę. Edward wstrzymał oddech i starał się wytrzymać w tej pozycji jeszcze kilka sekund. Wąsacz rozejrzał się wokoło i chwilę później zatrzasnął za sobą drzwi. Chłopiec odetchnął z ulgą. Pod nim znajdowała się sterta siana. Poczuł przeszywający ból w ramieniu i bez namysłu puścił się barierki.

-----------------------------------------------------------------------

Rozdział jest bardzo krótki i osobiście uważam go za kompletną porażkę, ale cóż. Muszę przebrnąć przez najgorszą część pierwszą, która mam nadzieję, że skończy się niedługo :D
Bardzo dziękuję za wszystkie szczere komentarze C:
Zapraszam również na mojego drugiego bloga z opowiadaniem fantasy, którego prowadzę z koleżanką.
http://siewca-smierci.blogspot.com

Rozdział V planuję dodać między 2 a 4 X.